Κυριακή 8 Μαρτίου 2020

Οι μνήμες μας είναι οι μνήμες της πόλης μας...



4o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ, ΑΧΑΡΝΕΣ 2019

Η συμμετοχή της πολιτιστικής ομάδας του 3ου ΓΕΛ Αχαρνών, «Ανεμοσκορπίσματα» στο 4ο Μαθητικό φεστιβάλ Αρχαίου Θεάτρου, Αχαρνές 2019» επικεντρώθηκε  στη σχέση της προσωπικής  μνήμης με τη συλλογική.


4ο Φεστιβάλ Αρχαίου Θεάτρου, Αχαρνές 2019

Στο έργο «Η μνήμη μας είναι οι μνήμες της πόλης μας» παρουσιάστηκε η φανερή και η αφανής πραγματικότητα της πόλης μας μέσα από λογοτεχνικά κείμενα, αρχαία και σύγχρονα. Στην πραγματικότητα αυτή, που πολλές φορές φορές φαίνεται άδικη και σκληρή, αντιστέκεται το παρελθόν της πόλης, το Αρχαίο Θέατρο ως φορέας αξιών και  ως χώρος θέασης που κρύβεται στα σπλάχνα του ιστορικού κέντρου της πόλης.

Τύμβος του Σοφοκλή, Σεπτέμβρης 2019

Για την παράσταση δραματοποιήθηκαν αποσπάσματα από τα έργα: α) «Αντιγόνη» του Σοφοκλή β) «Ικέτιδες» του Ευριπίδη γ) Σκοτεινή κλωστή δεμένη» της Άννα Γρίβα δ) Τέσσερις αφηγήσεις για την εκταφή του ποταμού Ερρινυού» της Άτζελα  Δημητρακάκη.



Τύμβος του Σοφοκλή, Σεπτέμβρης 2019


Από τον επίλογο του έργου:
«Όλες τούτες τις αξίες, τις δημοκρατικές ιδέες, το αρχαίο δράμα διασώζει και κουβαλά μέσα στους αιώνες, για αυτό χρέος όλων μας είναι η ανάδειξη και η αποκάλυψη του θεάτρου.
 Σε τούτη την πόλη, το Αρχαίο Θέατρο, κάτω από την πόλη των Αχαρνών, ένας Θαμμένος θησαυρός, ανυπομονεί να ζήσει την παντοτινή του αποκάλυψη. Η ανάδειξη του θεάτρου μας είναι θέμα υπεράσπισης των θεμελιωδών πολιτισμικών δικαιωμάτων μας που το ίδιο το σύνταγμα ορίζει και το δημοκρατικό πολίτευμα προϋποθέτει:

Τύμβος του Σοφοκλή, Σεπτέμβρης 2019

 Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός.
 Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας.

Στο χέρι του κράτους είναι να τα διασφαλίζει,
 Στο δικό μας, να τα διεκδικούμε καθημερινά!"




Η παράσταση παρουσιάσθηκε και το Σεπτέμβρη του 2019 στον «Τύμβο του Σοφοκλή» στα πλαίσια των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής κληρονομιάς σε συνεργασία με την Εφορία Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής





Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

Οικοποιήματα ...



Μπορούμε μαζί
Τον κόσμο να σπρώξουμε
 για ξεκίνημα

Με συναίσθηση  της ηθικής ευθύνης της οικολογικής ευαισθητοποίησης των μαθητών μας και όχι μόνο… υπεισέρχεται και η ποίηση στον επίκαιρο περιβαλλοντικό προβληματισμό. Από τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα,  όλο και περισσότερες ποιητικές φωνές επικεντρώνονται δραματικά σε αυτόν τον αποκομμένο από τη ίδια του τη  φύση κόσμο, επιζητώντας την αφύπνιση των κατοίκων του και τον  επαναπροσδιορισμό τους απέναντι του. 
Αν η  προγονική βουκολική ποίηση ύμνησε τη Φύση για την ελευθερία, την ευδαιμονία και την οικειότητα που πρόσφερε στους ποιμένες της, ένα ρεύμα της σύγχρονης ποιητικής προσπαθεί και πολεμάει, κατά τον ποιητή, να κρατήσει ζωντανό τον επίγειο αυτό φυσικό  παράδεισο που χάνεται. Πρωτοεμφανίζεται  στις αγγλόφωνες χώρες του δυτικού κόσμου, περισσότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες,  ως «οικολογική ποίηση» (ecological poetry), «πράσινη ποίηση» (green poetry), «μετα-βουκολική ποίηση» (post-pastoral poetry), «περιβαλλοντική ποίηση» (environmental poetry) και ως Ecopoetry με πρώτο συνθετικό την ελληνική λέξη «οίκος».
Ανεξάρτητα όμως  από το νόημα και την ιδιαίτερη καταγωγή των όρων, πρόκειται για μία κίνηση που συνεχίζει να εξελίσσεται στον ευρύτερο πλέον  χώρο της ποίησης με κοινό κύριο θέμα τη Φύση, όχι υμνητικά πια ή νοσταλγικά, αλλά κατηγορητικά ως προς την κακοποίηση της από τον άνθρωπο: αυτουργό ή απληροφόρητο ή αδιάφορο.

Πάρνηθα, Ιούνης 2019

Με θέμα την υπερθέρμανση του πλανήτη, την τρύπα του όζοντος, την όξινη βροχή, τον μολυσμένο αέρα, τα αποψιλωμένα τοπία, τις ρυπογόνες πόλεις, τις πατρίδες με τα μολυσμένα νερά, ποτάμια, λίμνες και θάλασσες, η ποίηση επιστρέφει ξανά στη Φύση, αυτή το φορά όμως ως επιτατικά δραματική έκκληση: να αλλάξει ο άνθρωπος, όσο είναι ακόμη καιρός, την ανεύθυνη ναρκισσιστική στάση του απέναντι στο φυσικό περιβάλλον του, να σταματήσει την εκμετάλλευση και καταστροφή του.            
Μπορεί η ποίηση κατ’ αυτόν τον  τρόπο να σώσει την απειλούμενη από καταστροφή Γη, να επαναφέρει τη διαταραγμένη ισορροπία της; Όχι, από μόνη της.  Αυτό που μπορεί και αυτό κάνει, είναι να  δηλώνει υπεύθυνα παρούσα και μάχιμη απέναντι στο επικείμενο αδιέξοδο του απόκοτου αυτού  κοινωνικού φαινομένου. Οι περιβαλλοντικές επιστήμες προειδοποιούν με δεδομένα και αριθμούς για την προβλεπόμενη μη-αναστρέψιμη καταστροφή του πλανήτη, προτείνουν κατά καιρούς λύσεις διάφορες, αλλά δεν έχουν επιτύχει την ευρύτερη ανθρώπινη δραστηριοποίηση.  Η ποίηση προειδοποιεί με λέξεις.  Με λέξεις άγρυπνες υποβάλλει στην ανθρώπινη ψυχή την εγρήγορση. Με λέξεις χλοερές αντιλαλεί τη φωνή της Φύσης στις αισθήσεις,  τη φαντασία,  τον καταπιεσμένο εσώτερο εαυτό. Με λέξεις πρόμαχες κινητοποιεί στάσεις και αντιστάσεις, υπέρ του μέγιστου αυτού Οίκου παντός γήινου είδους και στοιχείου. «Ο καθείς και τα όπλα του, είπε…» ως  «Άξιον Εστί».
Για ένα εξωτικό λογοτεχνικό είδος και για την χρησιμότητά του στην εκπαίδευση γράφει η σχολική σύμβουλος δημοτικής εκπαίδευσης κυρία Ελένη Καρυδά που έχει αφιερώσει την διδακτορική της διατριβή σ’αυτό το θέμα ενώ προτείνει την αξιοποίησή του με ποικίλους τρόπους στην εκπαιδευτική κοινότητα. Πρόκειται για τα χαϊκού που γεννήθηκαν στην Ιαπωνία αλλά χάρη στη λακωνικότητα, την αμεσότητα και την ουσία που περικλείουν, κατέκτησαν όλο τον κόσμο.
Στη χώρα μας τα ποιήματα Χαϊκού μπορεί να αποτελέσουν ένα σημαντικό διδακτικό υλικό, αξιοποιήσιμο στα Προγράμματα Σχολικών Δραστηριοτήτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Πάρνηθα, Ιούνης 2019

Η πιο τολμηρή και καινοτόμος ιδέα είναι αυτής της δημιουργίας ποιημάτων Χαϊκού από τους ίδιους τους μαθητές, διαδικασία που παραπέμπει στον τρόπο κατανόησης, προβληματισμού και ευαισθητοποίησης των μαθητών, κυρίως σε θέματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Γενικότερα, θα λέγαμε, ότι το γράψιμο ποιημάτων Χαϊκού από τους μαθητές δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα τρελό και αυθόρμητο «παιχνίδι λέξεων και εικόνων», ένα ταξίδι στο όνειρο και τη φαντασία, που παρέχει τέρψη, απόλαυση και βίωση της χαράς της δημιουργίας. Παράλληλα, αυξάνει την αναγνωστική και γλωσσοπλαστική εμπειρία του μαθητή, προκαλεί πνευματική εγρήγορση και γύμναση του μυαλού και τελικά τον οδηγεί στον προβληματισμό, στη συνειδητοποίηση και την ευαισθητοποίηση σε ζητήματα που αφορούν τη φύση.
Τα χαϊκού που ενδείκνυνται για τη διδασκαλία και θεωρούνται κατάλληλα, αφού διαθέτουν το γνωστικό στοιχείο, έχουν αισθητική αρτιότητα, εμπεριέχουν την αναζήτηση της οικολογικής σκέψης, χαρακτηρίζονται από την αποκωδικοποίηση σύγχρονων οικολογικών εικόνων στο εσωτερικό του ποιήματος και διακρίνονται για τον κοινωνικοπαιδαγωγικό τους χαρακτήρα

Κηφισός, Φλεβάρης 2019

Για τον πληγωμένο Κηφισό και την Πάρνηθα της πυρκαγιάς του 2007 γράφουν  τα Ανεμοσκορπίσματα :

Ποτάμι γλυφό
έρημο μα ζωντανό
καρδιά της πόλης

Ποτάμι της πόλης
Τα νερά μολυσμένα
Σκουπίδια παντού

Ποτάμι αρχαίο
Νεράιδες σιωπηλές
Τα πουλιά φοβισμένα 

Ποτάμι κυλά
καταγάλανα νερά
ανάσα ζωής

Πυρκαγιά βουνού
Τα δέντρα σωριασμένα
Μαύρες οι στάχτες

Πύρινες φλόγες
Βουνό βασανισμένο
Παντού ερημιά

Ανθρώπων έργα
Βουνό ερημωμένο
Τα δέντρα ξερά

Βουνό ασπρίζει
με χιόνια καλύπτεται
ομορφιά φύσης

Υψηλό βουνό
με υπέροχο κλίμα
θαύμα της φύσης

Στο βουνό παντού
τα χιόνια δεν λιώνουν
της Πάρνηθάς μας

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1.       Παπαδημητρίου Μ. Οικο-Ποίηση: μπορεί η ποίηση να σώσει τη γη;

2.       Καρυδά Ε. , Χαικού: Τα ποιήματα της φύσης. Μια καινοτομία για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα

3.       Καρυδά  Ε., Τα χαϊκού στο σχολείο, εκδ. Δάρδανος

Ανεμοσκορπίσματα
Μιχελόπουλος Ιάκωβος
Ρουμελιώτης Θανάσης

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2020

Υιοθετώντας το θαμμένο Θησαυρό της πόλης μας...

Η λογοτεχνική ομάδα του σχολείου μας, τα Ανεμοσκορπίσματα, τα τελευταία τρία χρόνια έχει αναλάβει την υιοθεσία του αρχαίου Θεάτρου Αχαρνών. Το βασικό σκεπτικό της ομάδας μας είναι ότι η πόλη των Αχαρνών παρουσιάζει τόσο έντονες αντιφάσεις που μας ωθεί να την αντιμετωπίζουμε εχθρικά και να την υποτιμούμε. Αν, όμως, ανακαλύψουμε τους κρυμμένους και θαμμένους θησαυρούς της, τότε ίσως διεκδικήσουμε μια πιο σθεναρή στάση ανατροπής των αρνητικών στοιχείων.


Οδός Αρχαίου Θεάτρου

Στην οδό Αρχαίου Θεάτρου, στην καρδιά της πόλης μας, πίσω από το μαντρότοιχο με τις ζωγραφιές των παιδιών, βρίσκεται ο πολυτιμότερος θησαυρός της πόλης, το Αρχαίο Θέατρο των Αχαρνών.
Το 2007, κατά τη διάρκεια χωματουργικών εργασιών , ήρθε στο φως τμήμα του θεάτρου, σειρές εδράνων που άνηκαν  στο κυκλικό κοίλο ενός αρχαίου οικοδομήματος. Όμως, πριν τρία χρόνια περίπου, το θέατρο σκεπάστηκε λόγω των καθυστερήσεων των αποζημιώσεων και της εκτίμησης της αρχαιολόγου Μ. Πλάτωνος ότι η καταστροφή που υφίσταται ακάλυπτο λόγω του ευπαθούς υλικού κατασκευής και του πλούσιου υδροφόρου ορίζοντα είναι ανεπανόρθωτη.
Το τμήμα του Αρχαίου Θεάτρου που ανασκάφηκε

Το 2018, τα Ανεμοσκορπίσματα ήρθαν σε επαφή με το "Επισκήνιον" την κίνηση των πολιτών για τη διάσωση και την ανάδειξη του Αρχαίου Θεάτρουκαι ανέλαβαν την υιοθεσία του θεάτρου.Τη χρονιά 2017-2018 λάβαμε έξι συνεντεύξεις από ανθρώπους που είχαν να μας πουν πολλά για το παρόν και το μέλλον του θεάτρου των Αχαρνών:

  • Την κ. Μ. Μίχα, πρόεδρο του Επισκηνίου
  • Την κ. Μ. Πλάτωνος , την αρχαιολόγο που ανέσκαψε το αρχαίο θέατρο
  • Την κ. Έλσα Μαρίνη, κοινωνιολόγο και εθελόντρια του "Επισκηνίου"
  • Την κ. Ε.  Κασσωτάκη, αρχαιολόγο, συγγραφέα και υπεύθυνη του τμήματος Ιστορικής έρευνας και αρχαιολογίας του Δήμου Αχαρνών 
  • Τον κ. Σ. Μπένο, πρόεδρο του Διαζώματος
Σήμερα, ο Θαμμένος Θησαυρός της πόλης μας
Τη σχολική χρονιά 2017-2018 λάβαμε για πρώτη φορά μέρος στο 3ο Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος. Στη θεατρική μας παράσταση παρουσιάσαμε αποσπάσματα από αρχαίες τραγωδίες που αναφερόνται στον έρωτα. Τέλος λάβαμε μέρος στον 8ο Μαθητικό Διαγωνισμό έκθεσης για το αρχαίο Θέατρο καταθέσαμε προτάσεις για την ανάδειξή του θεάτρου και τη συμβολή του στην αναβάθμιση της πόλης μας. 
Κατά τη δεύτερη χρονιά της Υιοθεσίας του Αρχαίου Θεάτρου Αχαρνών οι δράσεις κορυφώθηκαν. Δημιουργήσαμε μαζί με άλλα τρία σχολεία, το Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Αναβρύτων, το 1ο ΓΕΛ Μεταμόρφωσης και Το 1ο Γυμνάσιο Αμαρουσίου και συγκεκριμένα με τις περιβαλλοντικές τους ομάδες και προσπαθήσαμε να αναδείξουμε τα κρυμμένα και τα θαμμένα θέλγητρα των πόλεων μας. Στην τρίτη δράση του Δικτύου μας προσκαλέσαμε τους μαθητές του Δικτύου και τους καθηγητές τους και τους προτείναμε ένα πολιτιστικό - περιβαλλοντικό μονοπάτι: ξεκινήσαμε από το σχολείο όπου παρουσιάσαμε το Αρχαίο Θέατρο Αχαρνών, συνεχίσαμε στο ρέμα της Καναπίτσας και τον Κηφισό και καταλήξαμε στο Θολωτό Τάφο και το σύγχρονο θεατράκι του Σοφοκλή.
Κατά την παρουσίαση των δράσεων της ομάδας

Συμμετείχαμε για δεύτερη φορά στο 4ο Φεστιβάλ Αρχαίου Θεάτρου όπου παρουσιάσαμε το θεατρικό μας έργο "Οι μνήμες μας είναι οι μνήμες της πόλης μας". Επίσης, λάβαμε μέρος στον 9ο Διαγωνισμό Έκθεσης για το Αρχαίο Θέατρο και καταθέσαμε τις προτάσεις μας για την ενίσχυση της πολιτιστικής ταυτότητας της πόλης μας. Τέλος, συμμετείχαμε στο πρώτο μαθητικό συνέδριο προφορικής ιστορίας και παρουσιάσαμε το ντοκυμαντέρ που δημιουργήσαμε, αξιοποιώντας τις συνεντεύξεις που λάβαμε την προηγούμενη χρονιά και συνδέοντας τες με τις προσωπικές μας μνήμες από την πόλη μας.
Την τρίτη χρονιά υιοθεσίας του αρχαίου θεάτρου έχουμε σκεφθεί, σχεδιάσει, ονειρευτεί ...δράσεις για την ανάδειξη του θεάτρου μας και ευχόμαστε να καταφέρουμε να τις πραγματοποιήσουμε.

Οι δράσεις της ομάδας παρουσιάστηκαν δημόσια στις 28 Ιανουαρίου 2020, στους μαθητές της Α Λυκείου, στη συνάντηση με την Πρόεδρο του Επισκηνίου, κ. Μ. Μίχα και τους εθελοντές του Επισκηνίου, κ. Μαρίνη και κ. Δαμάσκου. Το λόγο έλαβαν οι μαθητές: Καρυώτη Ήρια, Κρέμμου Φλώρα και Μιχελόπουλος Ιάκωβος

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2020

Ένα πρωινό με το Επισκήνιον





Μετά από πρόσκληση της λογοτεχνικής  ομάδας «Ανεμοσκορπίσματα», η πρόεδρος του «ΕΠΙΣΚΗΝΙΟΥ» κα Μίχα μαζί με άλλα μέλη της κίνησης πολιτών, την κ. Μαρίνη και την κ. Δαμάσκου, παρευρέθηκαν στις 28 Ιανουαρίου στο χώρο του σχολείου μας με σκοπό την ενημέρωση των μαθητών της Α΄Λυκείου σχετικά με το αρχαίο θέατρο των Αχαρνών.


Με την έναρξη της συνάντησης, αναφέρθηκαν από παλαιότερα μέλη της ομάδας ορισμένες δράσεις των Ανεμοσκορπισμάτων που αφορούν και το κύριο θέμα ενασχόλησής της, το αρχαίο θέατρο των Αχαρνών, προκειμένου να προϊδεαστούν οι συμμαθητές μας για την ομιλία της κας Μίχα. Μερικά από αυτά που ειπώθηκαν ήταν: η συνάντηση των τότε μελών της ομάδας με ορισμένους ανθρώπους που έβαλαν το λιθαράκι τους στην όλη διαδικασία ανασκαφής του μνημείου και στην γνωστοποίησή του στους πολίτες των Αχαρνών, η συμμετοχή του σχολείου στο 3ο  και 4ο Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος όπου παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από αρχαίες τραγωδίες που αναφέρονται στον έρωτα και στο 8ο και 9ο Μαθητικό Διαγωνισμό έκθεσης για το αρχαίο θέατρο μέσω των οποίων  προτάθηκαν ιδέες για την ανάδειξή του.  Τέλος, παρουσιάστηκε η γενικότερη ιδέα της λογοτεχνικής ομάδας, η οποία βασίζεται στην προβολή και αναβάθμιση της πόλης των Αχαρνών με την βοήθεια των αρχαίων μνημείων που διαθέτει.


Στη συνέχεια ο λόγος δόθηκε στην κα Μίχα , μια γυναίκα της οποίας η αγάπη και η περηφάνια για τον τόπο αυτό καθώς και ο αγώνας της για την ανάδειξη αυτού του μνημείου είναι στοιχεία που δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο. Ξεκινώντας την παρουσίασή της η κα Μίχα έθιξε το θέμα της πολιτισμικής κληρονομιάς των Αχαρνών και συγκεκριμένα το αρχαίο θέατρο, επισημαίνοντας την προσπάθεια αφύπνισης των σύγχρονων Αχαρνέων ώστε να γίνουν οι ίδιοι θεματοφύλακες του πολιτιστικού παρελθόντος. Κατόπιν επισήμανε τις προσπάθειες που έγιναν για απαλλοτρίωση των ιδιοκτησιών που καλύπτουν το θέατρο τον Απρίλιο του 2012 και την καθυστέρηση της καταβολής των αποζημιώσεων των κατοίκων των γύρω σπιτιών που στέκονται εμπόδια αυτή την στιγμή στην ανασκαφή του.


 Έπειτα μας ενημέρωσε για εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν για την προβολή του και τρόπους που μπορούμε και εμείς οι ίδιοι να συνεισφέρουμε στο όλο εγχείρημα όπως είναι για παράδειγμα ο τραπεζικός κουμπαράς. Έχοντας ολοκληρώσει με την ενημέρωση, η κα Μίχα εξέφρασε την ελπίδα για την ολοκληρωτική ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου των Αχαρνών και την ενδεχόμενη χρήση του υπό ιδανικές συνθήκες.
Η κα Μίχα με τον δυναμισμό και την αποφασιστικότητά της κατάφερε να μας παρακινήσει και να μας εμπνεύσει. Έτσι ως ομάδα μετά το κίνητρο που μας δόθηκε, αποφασίσαμε να αφοσιωθούμε στον στόχο μας που αφορά την ανάδειξη της πόλης  μας μέσα από τους «χαμένους» και «θαμμένους» θησαυρούς της καθώς και την ενεργό συμμετοχή μας στις προσπάθειες προβολής του αρχαίου θεάτρου.

Σουλούκου Βάλια

(φωτογραφικά κάλυψαν την εκδήλωση τα μέλη των Ανεμοσκορπισμάτων: Μακρυαλέα Σταυρούλα, Ρωμοσιού Βασιλική και Κρασοπούλου Αλίκη)


Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2020

Περί θεάτρων... εθελοντισμός


Η ανθρώπινη βούληση, πολιτική ή οποιαδήποτε άλλη, συχνά παραγνωρίζει την αξία σημαντικών μνημείων για την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό και τα αφήνει να χαθούν στη λήθη. Στον αντίποδα αυτής της οικείας στάσης, δύο κινήσεις πολιτών, το "Επισκήνιον" και το "Διάζωμα" βρίσκονται στις επάλξεις, για να προστατεύουν και να αναδεικνύουν τα αρχαία θέατρα και ιδιαίτερα το θαμμένο στολίδι της πόλης μας, το Αρχαίο Θέατρο Αχαρνών.

κ. Μαρία Μίχα, πρόεδρος του "Επισκηνίου"
Το "Επισκήνιον" δραστηριοποιείται με σκοπό την ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση των πολιτών για την ανάδειξη του Αρχαίου Θεάτρου των Αχαρνών.  Οι σκοποί της εταιρείας είναι πολιτιστικοί και βασίζονται στην από κοινού συνεργασία  με το Δήμο Αχαρνών, με φορείς της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων, με συλλόγους, ενώσεις και μη κυβερνητικές οργανώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ομιλία κ. Μίχα  στο 3ο ΓΕΛ Αχαρνών
Έχει καταφέρει να διαμορφώσει ένα κίνημα πολιτών, να αναπτύξει το πνεύμα του εθελοντισμού και την προβολή του αισθήματος της εισφοράς εργασίας, χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα, με αίτημα και σκοπό την αποκατάσταση , ανάδειξη και αξιοποίηση του Αρχαίου Θεάτρου Αχαρνών και την ανάπλαση του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του.
Τέλος ιδρύθηκε από πολίτες σε συνεργασία με αρμόδιους φορείς του κράτους και μη κυβερνητικές οργανώσεις.

 Το Διάζωμα ιδρύθηκε με την πρωτοβουλία του τέως Υπουργού πολιτισμού Σταύρου Μπένου και με την καθοριστική συμμετοχή τριών "οικογενειών" που αποτελούν τα συστατικά του στοιχεία: την οικογένεια της Αρχαιολογικής κοινότητας, των καλλιτεχνών και των διανοούμενων της χώρας και την οικογένεια των τοπικών κοινωνιών. Βασικός στόχος είναι η ανάδειξη και η καθολική προστασία μιας ξεχωριστής κατηγορίας μνημείων, των αρχαίων χώρων θέασης και ακρόασης. Παράλληλα, με την επιδίωξη του βασικού στόχου, αναπτύσσεται πλήθος δραστηριοτήτων όπως: ψηφιακές ξεναγήσεις μέσω κινητών τηλεφώνων, πολιτιστικές διαδρομές, εμπλουτισμός του χορηγικού θεσμού.

κ.Σταύρος Μπένος, Πρόεδρος του Διαζώματος
 Σκοπός της φετινής ομάδας των Ανεμοσκορπισμάτων είναι να προβάλλει το έργο των εθελοντών που στοχεύουν στην ανάδειξη των μνημείων, ιδιαίτερα αυτών που προσπαθούν να υπάρξουν στην καρδιά ενός ασφυκτικού αστικού ιστού και να προσελκύσουν ενήλικους και ανήλικους εθελοντές, για να υποστηρίξουν τις κινήσεις πολιτών. Γι αυτό το λόγο έχουμε στα χέρια μας τις σχετικές αιτήσεις και τις προωθούμε προς κάθε ενδιαφερόμενο.
Θαρουνιάτη Ειρήνη
Αθανασίου Φρόσω
Αίτηση ανήλικων για συμμετοχή στην κίνηση πολιτών "Επισκήνιον"




Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

2019-2020: Υιοθεσία Αρχαίου Θεάτρου Αχαρνών



Για τρίτη χρονιά φέτος τα Ανεμοσκορπίσματα και το σχολείο μας υιοθετούν το "Αρχαίο Θέατρο Αχαρνών" και ελπίζουν ότι κάθε ώρα που περνά, αυτό θα ανεβαίνει σταθερά στην επιφάνεια των πραγμάτων, της μνήμης και της πόλης μας!

Είναι η κατάλληλη στιγμή να θυμηθούμε τη συμμετοχή του μαθητή Χρήστου Γιώργου στον Διαγωνισμό Έκθεσης του Επισκηνίου, την περσινή χρονιά, με την οποία έλαβε το πρώτο βραβείο!




"Κύριε Δήμαρχε, κύριε Αντιδήμαρχε, αγαπητοί Δημοτικοί Σύμβουλοι
Καλησπέρα σας,
  Χαιρόμαστε που βρισκόμαστε εδώ αυτή την ηλιόλουστη μέρα και σας ευχαριστούμε για την πρόσκλησή σας να παρευρεθούμε στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας.  Ο λόγος που βρισκόμαστε σήμερα εδώ είναι για να συζητήσουμε σχετικά με την προστασία και την ανάπτυξη της ιδιαίτερης πολιτιστικής ταυτότητας του όμορφου Δήμου μας, καθώς και να προτείνουμε τρόπους αξιοποίησης και ανάδειξης των ιδιαίτερων πολιτιστικών χώρων του.
  Οι Αχαρνές, ήδη από τα αρχαία χρόνια, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους και εύρωστους Δήμους της Αττικής, μετά την Αθήνα και τον Πειραιά, τόσο λόγω της στρατηγικής του θέσης, όσο λόγω της συμμετοχής του στα πολεμικά δρώμενα της περιοχής.  Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Δήμου μας ήταν η οικονομική ευμάρεια των πολιτών του, οι οποίοι λόγω της οικονομικής τους δυνατότητας να συντηρούν  άλογα, ανήκαν στην ανώτερη τάξη των ιππέων.
  Στην πόλη μας, εκτός από το Αρχαίο Θέατρο των Αχαρνών - που έχει λίγα χρόνια από την ανακάλυψή του-  υπάρχει  ο Θολωτός Μυκηναϊκός Τάφος, ο περίτρανος τύμβος του Σοφοκλή, το Αδριάνειο Υδραγωγείο και φυσικά το Αρχαιολογικό και λαογραφικό μουσείο των Αχαρνών. Η ύπαρξη όλων των ανωτέρω είναι προνόμιο μοναδικό, το οποίο όμως δημιουργεί και τη σοβαρή υποχρέωση της προστασίας αυτής της τεράστιας κληρονομιάς.
  Για παράδειγμα, μετά την ανακάλυψη του Αρχαίου Θεάτρου όλοι μας αντιληφθήκαμε ότι επρόκειτο για την μεγαλύτερη ανακάλυψη της πόλης μας, η οποία θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα στον εντοπισμό χώρων μείζονος ιστορικής σημασίας. Εμείς, καθώς και όλοι οι πολίτες του δήμου Αχαρνών, έχουμε το δικαίωμα και την υποχρέωση ταυτόχρονα να γνωρίζουμε για αυτά τα αξιόλογα ευρήματα και με τη σειρά μας να τα προστατεύουμε και να προσπαθούμε να τα αναδεικνύουμε. Με αυτό τον τρόπο ίσως καταφέρουμε να αποκαταστήσουμε το «κακό» όνομα της πόλης μας και να την οδηγήσουμε ξανά στην ανάπτυξη και την ευημερία.
  Μερικοί τρόποι που μπορούμε να καταφέρουμε όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα είναι αυτοί που θα σας προτείνουμε ευθύς αμέσως.
  Αρχικά, πρέπει να προβλέψουμε τρόπους για την ενημέρωση των πολιτών, των μαθητών, καθώς και των τουριστών σχετικά με τα αρχαιολογικά και πολιτιστικά ευρήματα της πόλης μας. Αυτό είναι εφικτό με την κατάλληλη ενημέρωση στα σχολεία μέσω διδακτικών μαθημάτων ή εκπαιδευτικών επισκέψεων στους χώρους αυτούς. Επίσης, ο δήμος σε συνεργασία με άλλους φορείς εξειδικευμένους στον τομέα των αρχαιοτήτων, όπως το Αρχαιολογικό μουσείο και τη γνωστή οργάνωση «ΕΠΙΣΚΗΝΙΟΝ», θα μπορούσε να οργανώσει ομιλίες, θεατρικές παραστάσεις και πολλά άλλα δρώμενα.
  Επιπροσθέτως, για τη σωστή ενημέρωση όχι μόνο των πολιτών του δήμου μας αλλά και κατοίκων άλλων περιοχών της Αθήνας ή και της Ελλάδας, καλό θα ήταν αυτοί οι εκπληκτικοί χώροι να διαφημιστούν κατάλληλα μέσω του διαδικτύου (όπως ιστοσελίδες του Υπουργείου πολιτισμού, των πανεπιστημίων κ.α.),  του ραδιοφώνου, στα έντυπα μέσα  και με αφίσες.   
  Εξίσου σημαντική με τη διαφήμιση είναι και η μετακίνηση. Γι’ αυτό θα πρέπει να προβλέψουμε τρόπους για να φθάσει κάποιος σε κάθε έναν από τους χώρους ενδιαφέροντος που θα είναι αρκετοί και οικονομικοί. Πρωταρχικό μέλημα για να επιτευχθεί αυτό είναι να υπάρχει επαρκές συγκοινωνιακό δίκτυο και  καλοσυντηρημένοι δρόμοι, για να φτάσει ο επισκέπτης σύντομα και με ασφάλεια και ίσως η δημιουργία μιας τοπικής λεωφορειακής γραμμής που θα διασχίζει το δήμο και θα έχει στάσεις στα σημεία ενδιαφέροντος. Επίσης, η δημιουργία μεγάλων πεζοδρομίων και ποδηλατοδρόμων που  τηρούν τους διεθνείς κανονισμούς και θα είναι προσβάσιμοι και φιλικοί προς όλους και ιδιαίτερα στα άτομα με αναπηρίες και κινητικές δυσκολίες.
  Με αφορμή λοιπόν τους τρόπους μετακίνησης που προαναφέραμε, μετά από καλό σχεδιασμό  και σε συνεργασία με την Περιφέρεια και το Υπουργείο Πολιτισμού, θα θέλαμε να προτείνουμε τη δημιουργία θεματικών ενοτήτων και την οργάνωση ενός δικτύου πολιτιστικών διαδρομών που θα εμπεριέχει όλους τους σημαντικούς χώρους και τα σημεία ενδιαφέροντος του Δήμου μας, όπως για παράδειγμα μια όμορφη διαδρομή από το Θολωτό Τάφο, να διασχίζει το παραπλήσιο ποτάμι της Καναπίτσας, που μέχρι στιγμής είναι αναξιοποίητο, το Αρχαιολογικό Μουσείο και να τερματίζει στο Αρχαίο θέατρο όπου εκεί θα έχει κανείς την ευκαιρία να ξαποστάσει και να χαλαρώσει σε κάποιο τουριστικό περίπτερο ή ένα γραφικό καφέ. Με αυτό τον τρόπο, έχουμε τη δυνατότητα να προσφέρουμε στον επισκέπτη μια ολοκληρωμένη εμπειρία γνώσης και διασκέδασης, που θα του μείνει αξέχαστη.
  Με στόχο οι χώροι αυτοί να είναι επισκέψιμοι από τους πολίτες, αλλά και από τουρίστες, πρέπει να βελτιωθούν οι τουριστικές υποδομές του δήμους μας. Γι’ αυτό καλό θα ήταν να γίνει ανάπλαση των πλατειών, των πεζοδρομημένων δρόμων και πάρκων κοντά στους χώρους ενδιαφέροντος, καθώς και η δημιουργία ειδικού σωματείου από το δήμο που θα είναι υπεύθυνο για την εύρυθμη λειτουργία και συντήρηση όλων των τουριστικών υποδομών.
  Θα θέλαμε να σας επισημάνουμε πως ο Δήμος μας εκτός από τα προαναφερθέντα κατέχει και τοπία απίστευτης φυσικής ομορφιάς, όπως ο Εθνικός δρυμός της Πάρνηθας και όμορφα ποτάμια όπως η Καναπίτσα και ο Κηφισός, που με τη σωστή διαχείριση και αξιοποίηση των φυσικών αυτών πόρων, θα μπορούσαν να αποτελέσουν κορυφαίους προορισμούς για τουρίστες, αλλά και για πολίτες του κέντρου που θα ήθελαν να ξεσκάσουν και να βρεθούν στη φύση.
  Με την υλοποίηση όλων των παραπάνω, θα είμαστε σε θέση να ζούμε πια σε μια αναβαθμισμένη περιοχή, με το μορφωτικό και βιοτικό επίπεδο να έχει ανέβει αισθητά και την εγκληματικότητα να μειώνεται ραγδαία, με αποτέλεσμα ο δήμος μας να αποτελέσει πόλο έλξης τουριστών, αλλά και ένα ασφαλές και ευχάριστο μέρος για να ζεις!
  Κλείνοντας, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε που μας παρακολουθήσατε με προσοχή και ελπίζουμε να λάβετε υπόψη τις ιδέες που σας προτείναμε και ανυπομονούμε να δούμε τον όμορφο Δήμο μας να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται σε ένα πραγματικά από τους ομορφότερους και πολιτισμικά αρτιότερους δήμους της Αττικής, όπως έχουμε υποχρέωση από τους προγόνους μας!!"

                                                                                              
                                                                                                                            ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ 

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2019

Nusquam...


Κάθε φορά, σε αυτήν την πρώτη συγκέντρωση των μαθητών μέσα στο θερινό, ακόμη, προαύλιο, ανάμεσα στα παιδεμένα από τον ήλιο πρόσωπα και τα ανήσυχα χαμόγελα, αναζητάς, όρθια, απέναντι τους τις γνώριμες ματιές. Αυτές που είναι οικείες και θερμές, που τα τρία προηγούμενα χρόνια σε έκαναν να απορήσεις, να θαυμάσεις, να συγκινηθείς, να θυμώσεις, να νιώσεις περηφάνια... Μικρές στιγμές, που το παρόν τους δε σε άφηνε  να νιώσεις τη μοναδικότητά τους, αλλά, σήμερα, ως παρελθόν, βιωμένο και αναντικατάστατο, γλυκαίνουν και  φωτίζουν τη θύμησή σου.




Μισοσβησμένα ονόματα σε καρέκλες και θρανία, ξεχασμένα βιβλία, μια ζωγραφιά στον τοίχο, φωτογραφίες στον πίνακα ανακοινώσεων σου δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι οι απόφοιτοι είναι ακόμη παρόντες. Η χθεσινή συγκυρία ισχυροποίησε τη θύμηση: ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του Λογοτεχνικού διαγωνισμού του "Λογοτεχνικού Εργαστηρίου της Ανατολικής Αττικής, "οι μαθητές διαβάζουν και γράφουν". Η κριτική επιτροπή των λογοτεχνών (Χρήστος Αντωνίου, Δημήτρης Καρακίτσος, Γιάννης Παλαβός, Κάλλια Παπαδάκη) μελέτησαν και επέλεξαν τα έργα που βραβεύθηκαν και που η συντονιστική ομάδα των εκπαιδευτικών της Ανατολικής Αττικής με την οργανωτική αρωγή της Κατερίνας Αλεξιάδη (Υπευθύνου πολιτιστικών θεμάτων Ανατολικής Αττικής) είχε προκρίνει.



  Ο Θανάσης Πανούσης, η Ρένια Μπούλια και η Ξανθίππη Μπάλλα, σημερινοί απόφοιτοι και φοιτητές, διακρίθηκαν για τις δημιουργικές τους προσπάθειες, για τα κείμενα τους που αυθεντικά αποκαλύπτουν την ψυχή τους. Δυο ποιήματα κι ένα διήγημα  που εστιάζουν στο απραγματοποίητο παρόν τους, αποκαλύπτουν τις επιθυμίες τους, τις ανησυχίες τους και στρέφουν με αφοπλιστική αβεβαιότητα τη ματιά τους στο μέλλον τους (;).

Το  "Nusquam..." του Θανάση, το "Ραντεβού μετά τη βροχή" της Ρένιας και το "Ένα γράμμα για σένα" της Ξανθίππης, καθώς ανασύρθηκαν από τη μνήμη,  γλύκαναν περισσότερο το πρωινό της απουσίας τους.
Τσουκαλά Ειρήνη